Een opdrachtgever had een mooie antieke kast geërfd. Daar moet een eettafel bij komen. De tafel moet bij de kast aansluiten, terwijl hij ook een eigenzinnig en eigentijds karakter mag hebben. Een mooie uitdaging voor een meubelmaker……
Uit een drietal ontwerpen heeft de opdrachtgever uiteindelijk gekozen voor de hier beschreven tafel.
De tekening toont een tafel van 280 cm lang en 120 cm breed. Deze breedte is gekozen omdat er 2 personen aan de korte kant moeten kunnen zitten. Dit maakt het mogelijk om met 4 kolompoten te werken. Deze staan ruim onder de tafel, zodat men geen gevaar loopt om de knieën te stoten.
De kern van het ontwerp was om door een tafel-detail aansluiting te zoeken bij de antieke kast. De eiken kast kent grote vlakken omzoomd door fijne profielen. Deze karakteristiek nemen we over. Het traditionele eiken nemen we als vlakke basis in poten en blad. In de rand van het blad zetten we een fijn esdoorn lijstje. Esdoorn is een lichte houtsoort met een moderne uitstraling. Hierin maken we dan weer een klassiek profiel! Deze ongebruikelijke combinatie zal ongetwijfeld voor de beoogde uitstraling zorgen.
We willen zo min mogelijk met het zware hout sjouwen. Daarom trekken we het in dit geval uit de auto en verzagen het meteen.
Eikenhout is duur. Daarom is het van belang om bij het schulpen (in de lengterichting zagen) zo zuinig mogelijk uit te lijnen.
Bij het verlijmen van het blad houden we al rekening met de bladgaten boven de poten. Dit werkt sneller dan wanneer ze er naderhand in gemaakt moeten worden.
Eerder hebben we al een proefplankje gemaakt om het exacte profiel te bepalen. Uiteindelijk verkrijgen we het gewenste profiel door een combinatie van 2 freesjes. Dit is nodig omdat het ene freesje een te smal en krachtig en het ander een te flauw langgerekt profiel gaf. Door de ene profielvorm in de andere te laten overlopen hebben we een profiel dat past bij het grote vlak van de tafel, terwijl het toch een voldoende pittige vorm is.
De kolompoten vorderen ook al. Deze zijn hol! Aan de bovenzijde komt er een glasplaatje in het blad. Op die manier ontstaat er een soort kleine vitrineruimte bovenin elke poot. Twee van de vier zijden van de poten zijn verlaagd zodat er licht in kan vallen. Bovendien zijn er dan meer mogelijkheden om de vitrineruimten te gebruiken.
Hier frees ik de sponningen rond de gaten. Hierin komen ook esdoorn lijstjes.
De tafel is zo groot, dat hij niet onder onze langeband-schuurmachine past. Daarom moet hij met de hand-bandschuurmachine geschuurd worden.
Een kleine foto van een grote tafel!
Het lichte esdoorn steekt mooi af tegen het warme eikenhout. Om eenheid in het geheel te krijgen hebben we ook in de poten een esdoorn lijstje gezet. Bij de klant zal er boven elke vitrinepoot een spotlampje komen; daardoor zal het ontwerp nog aan kracht winnen.
De ‘vitrinepoten’ lenen zich voor allerlei vullingen. Hier zijn het enkele stukken versteend hout en een mineraal.
Deze foto laat 2 fraaie manieren zien waarop de vitrinepoten gebruikt kunnen worden. De grenzen van de mogelijkheden van deze vitrines vallen samen met de grenzen van de creativiteit van de gebruiker……
