Ik krijg de vraag of ik een kast wil bedenken voor een muziekinstallatie, CD’s en DVD’s. Beperkende factor is dat het meubel moet passen in een ruimte van maximaal 80 centimeter breed. Een grote uitdaging om hierin een combinatie te vinden tussen schoonheid en functionaliteit. Voor de bediening is het handig als de apparatuur niet te laag staat opgesteld. Voor het oog is het het mooist als de apparatuur een plek krijgen in het midden van het meubel. Daar omheen moeten dus de CD’s en DVD’s opgeslagen kunnen worden. Als uitgangspunt voor de fronten neem ik het formaat en de verhoudingen van een CD.
Het centrale deel van de romp staat in de lijmtangen. De groeven waar later de jalouzie door moet lopen zijn van tevoren uitgefreesd.
De romp van de kast is klaar (hij staat nu op de kop). Duidelijk is de toekomstige indeling van de kast te zien.
Voor de CD’s en DVD’s maak ik van beukenhout drie grote laden; elk kan 200 CD’s of 120 DVD’s bergen. Op de zijkant van één van de laden zet ik alvast mijn brandmerk.
Voor de deurtjes aan weerszijden van de apparatuur gebruik ik bijzondere scharnieren, die onzichtbaar zijn als de deurtjes gesloten zijn.
Op deze foto is goed te zien hoe de deurtjes en lafronten zijn samengesteld. Ze bestaan uit in totaal 48 in verstek gezaagde esdoorn onderdelen die met behulp van 120 gaten en 60 losse pennen de 15 raamwerken vormen waarin de olijfhouten paneeltjes gevat zijn. Ik noem deze cijfers om even aan te geven dat het geheel tamelijk bewerkelijk was…
Het muzikabinet is in de lijnolie gezet. Op deze foto is goed de functionaliteit van het meubel te zien. Het zwart op de binnenzijden zorgt voor een mooie schaduwwerking als de deurtjes en laden gesloten zijn.
Het muzikabinet! Deze naam komt niet uit de lucht vallen; het meubel doet denken aan de rariteitenkabinetten uit de 17e eeuw vanwege de plaatsing op een onderstel, de (schijnbare) onderverdeling in kleine vakjes en het uitbundige vertoon van natuurlijk schoon.
